Not; İçerik çeviridir. Greg Miller Washington Post
CIA, onlarca yıldır müttefiklerin ve rakiplerin şifreli iletişimini okudu.
Yarım yüzyılı aşkın bir süredir, tüm dünyadaki hükümetler casuslarının, askerlerinin ve diplomatlarının iletişimini gizli tutmak için tek bir şirkete güveniyorlardı.
Şirket, Crypto AG, II.Dünya Savaşı sırasında ABD birlikleri için kod yapma makineleri yapma sözleşmesiyle ilk molasını verdi. Nakit ile aynı hizada olan bu teknoloji, onlarca yıldır, mekanik dişlilerden elektronik devrelere ve son olarak silikon çiplere ve yazılımlara kadar teknoloji dalgalarını yönlendiren, şifreleme cihazlarının baskın üreticisi oldu.
İsviçre firması, 21. yüzyıla kadar 120'den fazla ülkeye milyonlarca dolarlık ekipman sattı. Müşterileri arasında İran, Latin Amerika'daki askeri cuntalar, Hindistan ve Pakistan'ın nükleer rakipleri ve hatta Vatikan bile vardı.
Ancak hiçbir müşterisinin bilmediği şey, Crypto AG'nin CIA'ye ait olduğu ve Batı Alman istihbaratıyla oldukça gizli bir ortaklığa sahip olduğuydu. Bu casus ajansları şirketin cihazlarını, ülkelerin şifreli mesaj göndermek için kullandıkları kodları kolayca kırabilecekleri şekilde düzenledi.
Soğuk Savaş'ın en yakından korunan sırları arasında onlarca yıl süren düzenleme, ortak bir raporlama projesinde The Washington Post ve Alman kamu yayıncısı ZDF tarafından elde edilen operasyonun sınıflandırılmış, kapsamlı bir CIA tarihinde çıplak bırakıldı.
Hesap, programı çalıştıran CIA görevlilerini ve programı yürütmekle görevli şirket yöneticilerini tanımlar. Girişimin kökenini ve neredeyse raydan çıkan iç çatışmaları izler. Amerika Birleşik Devletleri ve müttefiklerinin yıllarca diğer ülkelerin savunmasızlığından nasıl faydalandıklarını, paralarını aldıklarını ve sırlarını çaldıklarını anlatıyor.
İlk olarak “Thesaurus” ve daha sonra “Rubicon” kod adıyla bilinen operasyon, CIA tarihinin en cüretkarları arasında yer alıyor.
"Bu yüzyılın istihbarat darbesiydi," diye bitiriyor CIA raporu. “Yabancı hükümetler ABD ve Batı Almanya'ya en gizli iletişimlerinin en az iki (ve muhtemelen beş veya altı kadar) yabancı ülke tarafından okunma ayrıcalığı nedeniyle iyi para ödüyorlardı.”
1970'den bu yana, CIA ve onun kod kırıcı kardeşi Ulusal Güvenlik Ajansı, Kripto'nun operasyonlarının neredeyse her yönünü kontrol etti - Alman ortaklarına işe alım kararları, teknolojisini tasarlama, algoritmalarını sabote etme ve satış hedeflerini yönetme konusunda başkanlık etti.
Sonra ABD ve Batı Alman casusları arkanıza yaslanıp dinlediler.
1979 rehine krizinde İranlı mollaları izlediler, Falkland Savaşı sırasında Arjantin ordusuna İngiltere'ye istihbarat beslediler, Güney Amerikalı diktatörlerin suikast kampanyalarını izlediler ve Libyalı yetkilileri 1986'da bir Berlin disko bombalamasında kendilerini tebrik ederken yakaladılar.
Programın sınırları vardı. Sovyetler Birliği ve Çin de dahil olmak üzere Amerika’nın başlıca düşmanları asla Kripto müşterisi değildi. Şirketin Batı ile olan bağları hakkındaki köklü şüpheleri, onları maruziyetten korudu, ancak CIA tarihi, ABD casuslarının diğer ülkelerin Moskova ve Pekin ile etkileşimlerini izleyerek çok şey öğrendiklerini gösteriyor.
Ayrıca Crypto'yu şüphe bulutlarının altına sokan güvenlik ihlalleri de vardı. 1970'lerde yayınlanan belgeler, bir NSA öncüsü ile Crypto'nun kurucusu arasında kapsamlı ve suçlayıcı bir yazışma gösterdi. Yabancı hedefler, Başkan Ronald Reagan da dahil olmak üzere kamu görevlilerinin dikkatsizce yapılan açıklamaları ile sona erdi. CIA tarihine göre 1992 yılında, İran'da, katı ekipman sattığının farkında olmayan bir Kripto satıcısının tutuklanması, yıkıcı bir “tanıtım fırtınası” nı tetikledi.
Ancak şirketin CIA ve Alman muadili ile olan ilişkisinin gerçek boyutu şimdiye kadar hiç açıklanmadı.
Alman casus ajansı BND, maruz kalma riskinin çok büyük olduğuna inanmaya başladı ve 1990'ların başında operasyondan ayrıldı. Ancak CIA, Almanların hissesini satın aldı ve mevcut ve eski yetkililere göre, ajans şirketin varlıklarını sattığı 2018'e kadar Crypto'yu tüm casusluk değeriyle sıktı.
Çevrimiçi şifreleme teknolojisinin yayılmasıyla şirketin küresel güvenlik pazarındaki önemi düşmüştü. Bir zamanlar eyaletler ve büyük şirketler eyaleti, güçlü şifreleme artık cep telefonlarındaki uygulamalar kadar yaygındır.
Yine de, Kripto operasyonu modern casusluk ile ilgilidir. Erişimi ve süresi, Amerika Birleşik Devletleri'nin 2013 yılında Edward Snowden tarafından ortaya çıkarılan doyumsuz bir iştahı nasıl geliştirdiğini açıklamaya yardımcı oluyor. Rus anti-virüs firması Kaspersky, Birleşik Arap Emirlikleri'ne bağlı bir manifatura uygulaması ve Çin telekomünikasyon devi Huawei de dahil olmak üzere yabancı hükümetlerle bağlantıları olduğu iddia edilen modern şirketlerin etrafında dönen şüphelerde Kripto yankıları da var.
Bu hikaye, CIA geçmişine ve Post ve ZDF tarafından da elde edilen paralel bir BND hesabına ve mevcut ve eski Batı istihbarat yetkilileri ve Crypto çalışanları ile röportajlara dayanıyor. Birçoğu, konunun duyarlılığını göstererek anonimlik durumu hakkında konuştu.
CIA ve BND tarihlerinin ne kadar olağanüstü olduğunu abartmak zor. Hassas zeka dosyaları periyodik olarak sınıflandırılmakta ve kamuya açıklanmaktadır. Ancak, daha önce görülmemiş olmasa da, gizli bir operasyonun tümünün içsel geçmişlerini görmek son derece nadirdir. Posta tüm belgeleri okuyabildi, ancak materyalin kaynağı sadece alıntıların yayınlanmasında ısrar etti.
ABD ve Alman yetkililer belgelerin gerçekliğine itiraz etmese de CIA ve BND yorum yapmayı reddetti. Birincisi, CIA’nın bir iç tarihsel şube olan İstihbarat İnceleme Merkezi tarafından 2004 yılında tamamlanan operasyonun 96 sayfalık bir hesabı. İkincisi, 2008 yılında Alman istihbarat yetkilileri tarafından derlenen bir sözlü tarih.
Örtüşen hesaplar, iki ortak arasındaki para, kontrol ve etik sınırlar üzerindeki sürtüşmeleri ortaya çıkarırken, Batı Almanlar ABD casuslarının sık sık müttefiklerini hedeflediği coşkuyla sık sık acı çekiyor.
Ancak her iki taraf da operasyonu en çılgın tahminlerinin ötesinde başarılı olarak tanımlıyor. 1980'lerde de dahil olmak üzere, Kripto, belgelere göre, diplomatik kabloların yaklaşık yüzde 40'ını ve NSA'daki kriptanalistlerin istihbarat için çözdüğü ve mayınladığı diğer hükümetlerin aktarımlarını açıkladı.
Tüm bu süre boyunca, Crypto CIA ve BND'nin diğer operasyonlara bölündüğü ve sürdüğü milyonlarca dolar kar elde etti.
Kripto ürünleri hala dünya çapında bir düzineden fazla ülkede kullanılıyor ve turuncu-beyaz işareti hala şirketin Zug, İsviçre yakınlarındaki uzun süredir devam eden genel merkezi binasının üzerinde duruyor. Ancak şirket 2018 yılında, kimlikleri Cayman Adaları benzeri finansal gizlilik konusunda üne sahip küçük bir Avrupa ülkesi olan Lihtenştayn'ın bizans yasaları tarafından sürekli olarak korunan hissedarlar tarafından tasfiye edildi.
İki şirket Crypto’nun varlıklarının çoğunu satın aldı. Birincisi, CyOne Security, bir yönetim satın alımının bir parçası olarak oluşturuldu ve şimdi güvenlik sistemlerini sadece İsviçre hükümetine satıyor. Diğeri Crypto International, eski şirketin markasını ve uluslararası işini devraldı.
Her biri, herhangi bir istihbarat servisiyle sürekli bir bağlantısı olmadığında ısrar etti, ancak sadece bir tanesi CIA sahipliğinden habersiz olduğunu iddia etti. Bildirileri The Post, ZDF ve İsviçreli yayıncı SRF'nin belgelere de erişimi olan sorularına yanıt olarak verildi.
CyOne, şimdi çözülmüş olan Kripto ile daha önemli bağlantılara sahip.
Bir CyOne sözcüsü, Crypto AG'nin tarihinin herhangi bir yönünü ele almayı reddetti, ancak yeni firmanın “herhangi bir yabancı istihbarat servisi ile hiçbir bağı” olmadığını söyledi.
Şu anda Crypto’nun uluslararası ürün ve iş haklarını elinde tutan şirketin başkanı Andreas Linde, bu makaledeki gerçeklerle yüzleşmeden önce şirketin CIA ve BND ile olan ilişkisi hakkında hiçbir bilgisi olmadığını söyledi.
Röportajda “Crypto International'da CIA veya BND ile hiç bir ilişkimiz olmadı - ve lütfen alıntı yap” dedi. “Söyledikleriniz doğruysa, o zaman kesinlikle ihanete uğramış hissediyorum ve ailem ihanete uğramış hissediyor ve müşterilerin yanı sıra ihanete uğramış hissedecek çok sayıda çalışan olacağını hissediyorum.”
İsviçre hükümeti Salı günü yaptığı açıklamada, Crypto AG’nin CIA ve BND ile bağları hakkında bir soruşturma başlattığını duyurdu. Bu ayın başlarında İsviçreli yetkililer Crypto International’ın ihracat lisansını iptal ettiler.
İsviçre hamlelerinin zamanlaması meraklıydı. CIA ve BND belgeleri İsviçreli yetkililerin, Kripto'nun ABD ve Alman casus hizmetleriyle bağları hakkında onlarca yıldır bildiklerini, ancak yalnızca haber kuruluşlarının düzenlemeyi ifşa etmek üzere olduğunu öğrendikten sonra müdahale ettiklerini gösteriyor.
CIA'nın katılımını ne zaman bitirip bitirmediğini ele almayan tarihler, operasyonun mimarları açısından yazılan belgelerin kaçınılmaz önyargılarını taşır. Rubicon'u ABD'nin Soğuk Savaş'a hakim olmasına, düzinelerce otoriter rejime ayak uydurmasına ve ABD ve müttefiklerinin çıkarlarını korumaya yardımcı olan bir casusluk zaferi olarak tasvir ediyorlar.
Makaleler, ABD'nin suikast planları, etnik temizlik kampanyaları ve insan hakları ihlalleri ile uğraşırken Kripto makinelerini kullanan ülkeler hakkında bildikleri ve yapmadıkları şeyleri de içeren daha rahatsız edici sorulardan büyük ölçüde kaçınıyor.
Belgelerdeki vahiyler, ABD'nin uluslararası zulümlere müdahale edecek veya en azından ifşa edip edemeyeceğini ve zaman zaman değerli istihbarat akımlarına erişimini korumak için bunu yapmayı seçip seçmediğini tekrar gözden geçirmek için neden sağlayabilir.
Dosyalar da operasyonun özünde belirgin etik meselelerle ilgilenmiyor: rakiplerin, müttefiklerin ve yüzlerce farkında olmayan Kripto çalışanının aldatmaca ve sömürüsü. Birçoğu, kendi güvenlikleri için risk altında olduklarına dair hiçbir ipucu olmadan hileli sistemler satarak veya hizmet vererek dünyayı dolaştı.
Son görüşmelerde, kandırılmış çalışanlar - şirketin Batı istihbaratıyla işbirliği yaptığından Crypto'da şüphelendiler bile - belgelerdeki vahiylerin kendilerine ve müşterilere ihanet duygusunu derinleştirdiğini söyledi.
Crypto'da 16 yıl geçiren bir elektrik mühendisi olan Juerg Spoerndli, “İyi iş yaptığınızı ve güvenli bir şey yaptığınızı düşünüyorsunuz” dedi. “Ve sonra bu müşterileri kandırdığınızı anlıyorsunuz.”
Gizli programı yürütenler özür dilemeye devam ederler.
“Herhangi bir sorunum var mı? Sıfır ”
İnkar
Bu genişleyen, sofistike operasyon ABD ordusunun kaba ama kompakt bir şifreleme cihazına olan ihtiyacından doğdu.
Kripto'nun kurucusu Boris Hagelin, Rusya'da doğan ancak Bolşevikler iktidara geldikçe İsveç'e kaçan bir girişimci ve mucitti. Naziler 1940'ta Norveç'i işgal ettiğinde tekrar Amerika Birleşik Devletleri'ne kaçtı.
Yanında sağlam bir krank ve sert bir metal kasanın altında metal dişliler ve fırıldakların bir araya getirildiği, güçlendirilmiş bir müzik kutusu gibi görünen bir şifreleme makinesi getirdi.
Naziler tarafından kullanılan Enigma makineleri kadar özenli ya da güvenli değildi. Ancak Hagelin'in M-209'u, bilindiği gibi, taşınabilir, elle çalışan ve hareket halindeki birlikler için mükemmeldi. Fotoğraflar, sekiz kiloluk kutulara sahip askerleri - yaklaşık olarak kalın bir kitabın büyüklüğünde - dizlerine bağlanmış olarak gösteriyor. Hagelin’in cihazlarının çoğu Hollanda'nın Eindhoven şehrindeki özel bir müzede korunmuştur.
Cihazla güvenli bir mesaj göndermek sıkıcıydı. Kullanıcı bir kadranı, harf harf döndürür ve krankı aşağı doğru iter. Gizli dişliler dönüp bir kağıt şeridinde şifrelenmiş bir mesaj çıkarırdı. Bir sinyal memuru daha sonra bu şifreli mesajı Morse kodu ile diziyi tersine çevirecek bir alıcıya iletmek zorunda kaldı.
Güvenlik o kadar zayıftı ki, hemen hemen her düşmanın kodu yeterli süre ile kırabileceği varsayıldı. Ama bunu yapmak saatler sürdü. Ve bunlar esas olarak birlik hareketleri hakkındaki taktik mesajlar için kullanıldığından, Naziler bir sinyali çözdüğü zaman, değeri muhtemelen yok olmuştu.
Savaş boyunca, Syracuse, N.Y.'deki Smith Corona daktilo fabrikasında Crypto'ya 8,6 milyon dolarlık bir ABD ordusu sözleşmesi altında yaklaşık 140.000 M-209 inşa edildi. Savaştan sonra Hagelin, fabrikasını yeniden açmak için İsveç'e döndü ve beraberinde kişisel bir servet ve Amerika Birleşik Devletleri'ne ömür boyu sadakat getirdi.
Yine de, Amerikan casusları savaş sonrası operasyonlarına dikkat etti. 1950'lerin başında, savaş dönemi makinesinin daha gelişmiş bir versiyonunu geliştirdi ve Amerikan kod kırıcılarını kısaca çalkalayan yeni, “düzensiz” mekanik bir diziye sahipti.
Yeni CX-52 ve Crypto'nun öngördüğü diğer cihazların yeteneklerinden dolayı ABD'li yetkililer “Hagelin sorunu” adını verdikleri tartışmaya başladı.
CIA tarihine göre bunlar “Amerikan kriptolojisinin Karanlık Çağları” ydı. Sovyetler, Çin ve Kuzey Koreliler, aşılmaz olan kod yapım sistemleri kullanıyordu. ABD casus ajansları, ülkeler Hagelin'den güvenli makineler satın alabilirlerse dünyanın geri kalanının da kararacağından endişe duyuyorlardı.
Amerikalılar Hagelin'le çeşitli kaldıraç noktalarına sahiptiler: ülkeye karşı ideolojik yakınlığı, ABD'nin büyük bir müşteri olarak kalması umudu ve M-209'ları savaştan fazlası ile piyasaya sürerek umutlarına zarar verebilecekleri tehdit. .
Amerika Birleşik Devletleri'nin de daha önemli bir varlığı vardı: William Friedman. Yaygın olarak Amerikan kriptolojisinin babası olarak kabul edilen Friedman, 1930'lardan beri Hagelin'i tanıyordu. Rus geçmişleri ve şifrelemenin karmaşıklığına olan hayranlıkları da dahil olmak üzere ortak geçmişleri ve ilgi alanları üzerinde ömür boyu sürecek bir dostluk kurmuşlardı.
İki adam, 1951'de Washington'daki Cosmos Club'ta akşam yemeği üzerine Hagelin ve ABD istihbaratı arasındaki ilk gizli anlaşma üzerinde el sıkışmamış olsaydı, Rubicon Operasyonu asla olmayabilirdi.
Anlaşma, şirketini İsviçre'ye taşıyan Hagelin'i, en sofistike modellerinin satışını ABD tarafından onaylanan ülkelere sınırlamak için çağırdı. Bu listede yer almayan ülkeler daha eski, daha zayıf sistemlere sahip olacaklardı. Hagelin, kayıp satışlarından ötürü 700.000 dolar kadar telafi edilecekti.
CIA'daki üst düzey yetkililer ve NSA'nın selefi planın hükümleri ve bilgeliği üzerine çarpıştıkça ABD'nin anlaşmanın sonuna kadar yaşaması yıllar sürdü. Ancak Hagelin, başından beri anlaşmaya uydu ve önümüzdeki yirmi yıl boyunca ABD istihbarat teşkilatlarıyla olan gizli ilişkisi derinleşti.
1960 yılında, CIA ve Hagelin, el sıkışma anlaşmasına olan bağlılığını yenilemesi için ona 855.000 dolar ödeyen bir “lisans anlaşması” imzaladılar. Ajans ona yılda 70.000 dolar ödedi ve şifreleme işindeki diğer başlatıcıların değil Crypto'nun dünyadaki hükümetlerin çoğuyla sözleşmeleri kilitlediğinden emin olmak için şirketine “pazarlama” masrafları için 10.000 dolar nakit infüzyonu vermeye başladı.
İstihbarat alanında klasik bir “inkar operasyonu” idi, rakiplerin onlara avantaj sağlayacak silah veya teknoloji edinmelerini önlemek için tasarlanmış bir şema. Ancak bu, Kripto'nun ABD istihbaratıyla işbirliğinin sadece başlangıcıydı. On yıl içinde tüm operasyon CIA ve BND'ye aitti.
Cesur yeni bir dünya
ABD'li yetkililer, başından beri Hagelin'e ABD kriptologlarının makinelerini doktorlarına bırakmasına izin verip vermeyeceğini sorma fikriyle oynuyordu. Ancak Friedman onları reddetti, Hagelin'in bunu bir adım olarak göreceğine ikna etti.
CIA ve NSA, 1960'ların ortalarında yeni bir açıklık gördü, çünkü elektronik devrelerin yayılması, Hagelin'i yeni teknolojiye adapte olmak için dışarıdan yardım kabul etmeye zorladı veya mekanik makinelerin üretimine neslinin tükenmesiyle yüzleşti.
NSA kriptologları, kırılmaz şifreleme için yeni bir çağa olanak tanıyan entegre devrelerin potansiyel etkileri konusunda eşit derecede endişeliydi. Ancak ajansın kıdemli analistlerinden Peter Jenks, potansiyel bir güvenlik açığı tespit etti.
“Akıllı bir kripto-matematikçi tarafından özenle tasarlanırsa”, devre tabanlı bir sistemin rastgele üretilen karakterlerin sonsuz akışlarını ürettiğini göstermek için yapılabilirken, gerçekte NSA uzmanları için yeterince kısa aralıklarla tekrarlanacaktır. - ve güçlü bilgisayarları - paterni kırmak için.
İki yıl sonra, 1967'de, Crypto, iç işleri NSA tarafından tamamen tasarlanan yeni, tamamen elektronik bir model olan H-460'yı piyasaya sürdü.
CIA öyküsü, bu eşiği aşmaktan ibaretler hariç. Tarih, “Amerikan hükümetinin yabancı bir üreticiyi ekipmanı jimmy'ye ikna etmeye yönelik fikrini hayal edin” diyor. “Cesur yeni bir dünya hakkında konuş.”
NSA, ham "arka kapılar" kurmadı veya cihazları şifreleme anahtarlarını öksürmek için gizlice programlamadı. Ajans, sinyalleri havadan uzaklaştırmak veya daha sonraki yıllarda fiber optik kablolara dokunmak gibi diğer hükümetlerin iletişimini durdurmak gibi zor bir görevle karşı karşıya kaldı.
Ancak Crypto'nun algoritmalarının manipülasyonu, kod kırma sürecini kolaylaştırdı, bazen aylar alabilecek bir görevi saniyeler kadar azalttı. Şirket her zaman ürünlerinin en az iki versiyonunu yaptı - dost devletlere satılacak güvenli modeller ve dünyanın geri kalanı için hileli sistemler.
Bunu yaparken, ABD-Hagelin ortaklığı inkardan “aktif önlemlere” dönüştü. Crypto artık sadece en iyi ekipmanlarının satışını kısıtlamakla kalmadı, aynı zamanda alıcılarına ihanet etmek için tasarlanan cihazları aktif olarak sattı.
Kazanç, cihazların penetrasyonunun ötesine geçti. Kripto'nun elektronik ürünlere geçişi işi o kadar çok artırdı ki NSA'ya bağımlılığına bağımlı hale geldi. Yabancı hükümetler, eski tıknaz mekanik cihazlardan açıkça daha üstün görünen, ancak ABD casuslarının okuması daha kolay olan sistemleri suçladı.
Alman ve Amerikalı ortaklar
1960'ların sonunda, Hagelin 80'den fazla çalışıyordu ve 180'den fazla çalışanı olan şirketi için geleceği güvence altına almak istiyordu. CIA yetkilileri, Hagelin aniden satacak ya da ölecek olsaydı, operasyona ne olacağı konusunda da endişeliydi.
Hagelin bir zamanlar oğlu Bo'ya kontrol etmeyi umuyordu. Ancak ABD istihbarat yetkilileri onu “joker” olarak gördü ve ortaklığı ondan gizlemeye çalıştı. Bo Hagelin, 1970 yılında Washington’un Beltway’indeki bir araba kazasında öldü. Faul oyun olduğuna dair hiçbir belirti yoktu.
ABD istihbarat yetkilileri yıllarca Crypto satın alma fikrini tartıştı, ancak CIA ve NSA arasındaki kavga, diğer iki casus ajansı savaşa girene kadar hareket etmelerini engelledi.
Fransız, Batı Alman ve diğer Avrupa istihbarat servislerine ABD'nin Kripto ile anlaşması hakkında bilgi verildi ya da kendi başlarına çözdüler. Bazıları anlaşılır bir şekilde kıskançtı ve kendileri için benzer bir anlaşmayı güvence altına almanın yollarını araştırdı.
1967'de Hagelin, Fransız istihbarat servisi tarafından, şirketi Alman istihbaratıyla ortaklaşa satın alma teklifiyle yaklaştı. Hagelin teklifi reddetti ve CIA işleyicilerine bildirdi. Ancak iki yıl sonra Almanlar, Amerika Birleşik Devletleri'nin kutsamasıyla bir takip teklifi vermek için geri döndüler.
1969 yılının başlarında Washington'daki Batı Almanya Büyükelçiliği'nde yapılan bir toplantıda, o ülkenin şifreleme hizmetinin başı Wilhelm Goeing, teklifi özetledi ve Amerikalıların “ortak olmakla ilgilenip ilgilenmediklerini” sordu.
Aylar sonra, CIA Direktörü Richard Helms, Crypto satın alma fikrini onayladı ve büyük bir uyarı ile şartları müzakere etmek için Batı Alman başkenti Bonn'a bir ast gönderdi: CIA yetkilileri, Goeing'e “kapatılması” gerektiğini söyledi.
Batı Almanya bu Amerikan güç oyununa geçti ve iki casus ajansı arasında bir anlaşma, Haziran 1970'te, Parkinson hastalığının erken aşamalarında olan CIA dava memurunun titiz imzasını taşıyan ve BND muadili.
İki ajans, yaklaşık 5,75 milyon dolar karşılığında Hagelin'i satın almak için eşit bir şekilde çip kurmayı kabul etti, ancak CIA, işlemin herhangi bir izinin halka açılmasının nasıl önleneceğini büyük ölçüde Almanlara bıraktı.
Bir Lihtenştayn hukuk firması Marxer ve Goop, kayıt belgelerinde isim gerektirmeyen bir dizi mermi ve “hamiline” hisse yoluyla Kripto'nun yeni sahiplerinin kimliklerinin gizlenmesine yardımcı oldu. BND geçmişi, firmaya yıllık maaş “kapsamlı çalışma için daha az, ancak sessizliği ve kabulü için daha fazla” ödendi. Şu anda Marxer ve Partner olarak adlandırılan firma, yorum talebine yanıt vermedi.
Şirketi denetlemek için yeni bir yönetim kurulu kuruldu. Sadece bir yönetim kurulu üyesi olan Hagelin'in günlük yönetimi devraldığı Sture Nyberg, CIA'nın katılımını biliyordu. “Bu mekanizma yoluyla oldu,” diye belirtti CIA geçmişi, “BND ve CIA faaliyetlerini kontrol etti” Crypto. Nyberg 1976'da şirketten ayrıldı. Post ve ZDF onu bulamadı ya da hala hayatta olup olmadığını belirleyemedi.
İki casus ajansı, satın alımlarıyla ne yapılacağını tartışmak üzere kendi düzenli toplantılarını yaptı. CIA, ilk olarak Amerikan birlikleri tarafından kullanılan askeri bir kurulumda ve daha sonra ABD Konsolosluğuna bitişik bir binanın tavan arasında, operasyona katılımının merkezi olarak gizli bir üs Münih'te kullandı.
CIA ve BND, program ve çeşitli bileşenleri için bir dizi kod adı üzerinde anlaştı. Crypto, aynı zamanda CIA tarihinin başlığı olan “Minerva” olarak adlandırıldı. Operasyon ilk olarak “Thesaurus” olarak adlandırıldı, ancak 1980'lerde “Rubicon” olarak değiştirildi.
Her yıl, CIA ve BND, BND'nin muhasebeyi ele aldığını ve CIA'ya ödenen nakitleri bir yeraltı garajında teslim ettiğini söyleyen Alman tarihine göre Crypto'nun elde ettiği karları paylaştı.
En başından beri ortaklık küçük anlaşmazlıklar ve gerilimlerle kuşatıldı. CIA operatörleri için BND sık sık kar çevirmekten endişe duyuyordu ve Amerikalılar “Almanlara bunun bir para kazanma işletmesi değil, bir istihbarat operasyonu olduğunu sürekli hatırlattı”. Almanlar, NATO üyeleri İspanya, Yunanistan, Türkiye ve İtalya gibi hedeflerle Amerikalıların en yakın müttefikleri dışında casusluk yapma istekleri karşısında şaşırdılar.
Yüksek teknolojili bir şirketi yönetme yeteneklerinin sınırlamalarına dikkat ederek, iki kurum kurumsal yabancıları getirdi. Almanlar, Münih merkezli bir holding olan Siemens'e, Crypto'ya şirketin satışlarının yüzde 5'i karşılığında iş ve teknik konular hakkında tavsiyelerde bulunmak üzere kaydoldular. ABD daha sonra balkie ürünleri düzeltmek için Motorola'yı getirdi ve şirketin CEO'suna ABD istihbaratı için yapıldığını açıkça gösterdi. Siemens yorum yapmaktan kaçındı. Motorola yetkilileri, yorum talebine yanıt vermedi.
Hayal kırıklığına uğramış bir şekilde Almanya, ABD, İngiltere, Avustralya, Yeni Zelanda ve Kanada'yı kapsayan uzun zamandır devam eden istihbarat paktı olan asla “Beş Göz” e kabul edilmedi.
CIA tarihindeki bir tablo, satışların 1970 yılında 15 milyon İsviçre Frangı'ndan 1975'te 51 milyondan fazlaya veya 19 milyon dolara yükseldiğini gösteriyor. Şirketin bordrosu 250'den fazla çalışana kadar genişledi.
“Minerva'nın satın alınması bir bonanza vermişti” diyor CIA tarihi bu döneme ait. Operasyon, yabancı hükümetlerin iletişimlerine iki yıllık benzeri görülmemiş bir giriş yaptı.
İran şüpheleri
NSA’nın dinleyen imparatorluğu uzun yıllar boyunca her biri kendi alfabetik koduna sahip üç ana coğrafi hedef etrafında organize edildi: Sovyetler için A, Asya için B ve neredeyse her yerde G için.
1980'lerin başında, G grubunun topladığı istihbaratın yarısından fazlası, ABD'li yetkililerin krizden sonra krizde güvendiği bir yetenek olan Kripto makineleri üzerinden akıyordu.
1978'de Mısır, İsrail ve ABD liderleri bir barış anlaşması müzakereleri için Camp David'de bir araya geldiklerinde, NSA Mısır Cumhurbaşkanı Anwar Sadat'ın Kahire ile iletişimini gizlice izliyordu.
Bir yıl sonra, İranlı militanlar ABD Büyükelçiliği'ne saldırıp 52 Amerikan rehinesi aldıktan sonra, Carter yönetimi Cezayir üzerinden arka kanal iletişiminde serbest bırakılmasını istedi. O sırada NSA müdürü olarak görev yapan Inman, rutin olarak Cumhurbaşkanı Jimmy Carter'dan Ayatollah Humeyni rejiminin en son mesajlara nasıl tepki verdiğini soran çağrılar aldığını söyledi.
“Sorularına zamanın yüzde 85'ine cevap verebildik,” dedi Inman. Çünkü İranlılar ve Cezayiriler Kripto cihazları kullanıyorlardı.
Inman, operasyonun onu devlet hizmetinde karşılaştığı en zor bağlardan birine getirdiğini söyledi. Bir noktada NSA, cumhurbaşkanının kardeşi Billy Carter'ın Libya'nın Washington'daki çıkarlarını ilerlettiğini ve lider Moammar Gaddafi’nin bordrosunda olduğunu belirten Libya iletişimini durdurdu
Inman konuyu Adalet Bakanlığına havale etti. FBI, yanlışlıkla ödeme almayı reddeden Carter hakkında bir soruşturma başlattı. Sonunda, yargılanmadı, ancak yabancı bir ajan olarak kaydolmayı kabul etti.
1980'ler boyunca, Kripto'nun önde gelen müşterilerinin listesi küresel sorunlu noktaların bir kataloğu gibi okuyor. 1981'de Suudi Arabistan Kripto'nun en büyük müşterisiydi ve onu İran, İtalya, Endonezya, Irak, Libya, Ürdün ve Güney Kore izledi.
Pazardaki konumunu korumak için, Crypto ve gizli sahipleri belgelere göre rakip şirketlere karşı ince smear kampanyaları yürüttü ve hükümet yetkililerine rüşvet verdi. Kripto, Suudi Arabistan'ın Riyad'a valizinde 10 Rolex saati bulunan bir yönetici gönderdi, BND tarihinin söylediğine göre, daha sonra katılımcıların “en sevdiği eğlencenin şirketin genelevlerini ziyaret etmek olduğu İsviçre'deki Suudiler için bir eğitim programı düzenledi. ayrıca
Bazen teşvikler, karmaşık sistemleri kullanmak için donanımlı olmayan ülkelere satış yapılmasına yol açtı. Nijerya, büyük bir Kripto makineleri sevkıyatı satın aldı, ancak iki yıl sonra, istihbaratta hala karşılık gelen bir kazanç olmadığında, araştırmaya bir şirket temsilcisi gönderildi. Alman belgesine göre “Ekipmanı hala orijinal ambalajında bir depoda buldu.”
1982'de, Reagan yönetimi, CIA tarihine göre, iki ülkenin Falkland Adaları üzerindeki kısa savaşı sırasında İngiltere'ye istihbaratın aklına gelen Arjantin'in Kripto ekipmanlarına güvenmesinden yararlandı.
Reagan, Libya'nın 1986'da Batı Almanya'da konuşlanmış Amerikan birlikleri tarafından popüler bir Batı Berlin disko bombalamasında rol almasının ardından Kripto operasyonunu tehlikeye atmış gibi görünüyor. Saldırının sonucu olarak iki ABD askeri ve bir Türk kadını öldürüldü.
Reagan 10 gün sonra Libya'ya misilleme grevleri emretti. Bildirilen kurbanlar arasında Kaddafi’nin kızlarından biri vardı. Grevleri açıklayan ülkeye hitap eden Reagan, ABD'nin Libya’nın “doğrudan, kesin, reddedilemez” olduğuna dair suç olduğuna dair kanıtları olduğunu söyledi.
Reagan, kanıtların Libya’nın Doğu Berlin büyükelçiliğinin saldırıyı gerçekleştirmeden bir hafta önce gerçekleştirilmesi emri aldığını gösterdi. Ardından, bombalamanın ertesi günü, “görevlerinin büyük başarısı hakkında Trablus'a rapor verdiler.”
Reagan’ın sözleri, Trablus’un Doğu Berlin’deki istasyonuyla iletişiminin kesildiğini ve şifresinin çözüldüğünü açıkça ortaya koydu. Ancak Reagan'ın verdiği ipuçlarını not eden tek hükümet Libya değildi.
Libya'nın Kripto makineleri de kullandığını bilen İran, ekipmanlarının güvenliği konusunda giderek daha fazla endişe duymaya başladı. Tahran altı yıl sonrasına kadar bu şüpheler üzerinde hareket etmedi.
CIA ve BND'nin satın alınmasından sonra, gizli ortaklar için en can sıkıcı sorunlardan biri, Crypto'nun iş gücünün uyumlu ve şüphesiz kalmasını sağlamaktı.
Görüşleri gizlenmiş olsa bile, ajanslar Hagelin’in sahipliğine yönelik hayırsever yaklaşımını sürdürmek için önemli ölçüde çaba harcadılar. Çalışanlara iyi ödeme yapıldı ve şirket merkezinin yakınındaki Zug Gölü'ndeki küçük bir yelkenliye erişim de dahil olmak üzere bol miktarda fayda sağlandı.
Yine de, şifreleme tasarımlarıyla en yakın çalışanlar, operasyonun temel sırrını ortaya çıkarmaya sürekli yaklaşıyor gibiydi. Prototip modelleri geliştirmekten sorumlu mühendisler ve tasarımcılar genellikle gizemli bir dış varlık tarafından kendilerine uygulanan algoritmaları sorguladılar.
Kripto yöneticileri genellikle çalışanların tasarımların Siemens ile yapılan danışmanlık düzenlemesinin bir parçası olarak sunulduğuna inanmalarını sağladı. Ancak bu böyle olsa bile, şifreleme kusurları neden bu kadar kolaydı ve Crypto’nun mühendisleri neden bunları düzeltmek için bu kadar rutin olarak engellendi?
1977'de CIA ve BND'nin gerçek rolünü bilen Crypto'nun genel müdürü Heinz Wagner, NSA'nın Suriye'den gelen diplomatik trafiğin aniden okunamaz hale geldiğinden şikayet etmesinin ardından ani bir şekilde bir mühendis ateşledi. Mühendis Peter Frutiger, uzun zamandır Crypto'nun Alman istihbaratıyla işbirliği yaptığından şüphelenmişti. Kripto ürünleri ile ilgili şikayetleri ele almak için Şam'a birden fazla yolculuk yapmıştı ve görünüşe göre, karargahtan yetki alınmadan güvenlik açıklarını düzeltmişti.
CIA tarihine göre Frutiger “Minerva sırrını çözmüştü ve onunla güvenli değildi”. Yine de, ajans, şirket bordrosunda sessiz kalmanın bir yolunu bulmak yerine Frutiger'i kovmak için Wagner ile birlikte yaşıyordu. Frutiger bu hikaye için yorum yapmayı reddetti.
Wagner, 1978'de Mengia Caflisch adında yetenekli bir elektrik mühendisi tuttuğunda ABD'li yetkililer daha da endişe duydu. Amerika Birleşik Devletleri'nde, İsviçre'sine dönmeden ve Crypto'da iş başvurusunda bulunmadan önce Maryland Üniversitesi'nde radyo-astronomi araştırmacısı olarak yıllarca çalıştı. Wagner onu işe alma şansını atladı. Ancak NSA yetkilileri derhal “farkında olmadan kalamayacak kadar parlak” olduğu yönündeki endişelerini dile getirdi.
Caflisch kısa süre sonra şirketin ürünlerinin güvenlik açıklarını araştırmaya başladığında uyarı ileri sürdü. O ve araştırma departmanından bir meslektaş olan Spoerndli, Motorola teknolojisi kullanılarak üretilen teletip modeli HC-570 gibi cihazlarda çeşitli testler ve “düz metin saldırıları” yaptılar, Spoerndli bir röportajda söyledi.
Spoerndli, “Dahili operasyonlara ve her adımla olan bağımlılıklara baktık,” dedi ve şifrelenmiş metnin yalnızca 100 karakterini temel, şifrelenmemiş bir mesajla karşılaştırarak kodu kırabileceklerine ikna oldu. Şaşırtıcı derecede düşük bir güvenlik seviyesiydi, Spoerndli geçen ay bir röportajda, ancak olağandışı olmaktan çok uzak.
“Algoritmalar,” dedi, “her zaman balık gibi görünüyordu.”
Sonraki yıllarda Caflisch sorun yaşamaya devam etti. Bir noktada, NSA yetkililerinin okunamaz olacağından endişe duyacak kadar güçlü bir algoritma tasarladı. Tasarım, şirket yöneticileri gelişimi keşfetmeden ve durdurmadan önce 50 HC-740 makinesinin fabrikadan çıkmasına neden oldu.
Geçen ay bir röportajda şüphelerinin kaynağı hakkında bir röportajda konuşan Caflisch, “Sadece bir şeyin garip olabileceği hakkında bir fikrim vardı. Ancak araştırmanın takdir edilmediği anlaşıldı. “Bütün sorular hoş karşılanmadı.”
Şirket, hileli algoritmayı üretimin geri kalanına geri yükledi ve 50 güvenli modeli yabancı hükümetlerin ellerinden uzak tutmak için bankalara sattı. Bu ve diğer gelişmeleri savunmak çok zor olduğu için Wagner bir noktada araştırma ve geliştirme biriminin seçkin bir üyesine Crypto'nun “istediğini yapmakta tamamen özgür olmadığını” söyledi.
Kabul, şirketin teknolojisinin Alman hükümeti tarafından getirilen kısıtlamalarla karşılaştığının bir onayı olarak yorumlanan mühendisleri bastırıyor gibi görünüyordu. Ancak CIA ve BND, rutin, dezavantajlı müdahalelerinin sürdürülemez olduğuna giderek daha fazla ikna oldu.
Kripto, çalışanların perdenin arkasında ne olduğunu araştırmakla Oz benzeri bir operasyon olmuştu. 1970'ler sona erdiğinde, gizli ortaklar, algoritmalarda daha gelişmiş - ve daha az tespit edilebilir - zayıflıklar geliştirmeye yardımcı olabilecek bir sihirbaz figürü bulmaya karar verdiler, araştırma departmanını evcilleştirmek için yeterli kriptolojik nüfusa sahip biri.
İki kurum, İsveç istihbarat servisi tarafından öne sürülen bir kişiye karar vermeden önce potansiyel adaylar için diğer casusluk hizmetlerine başvurdu. Hagelin’in ülkeyle olan bağları nedeniyle, İsveç başından beri operasyondan tutuklanmıştı.
Stockholm'de matematik profesörü olan Kjell-Ove Widman, kriptoloji araştırmasıyla Avrupa akademik çevrelerinde kendisi için bir isim yapmıştı. Widman aynı zamanda İsveç istihbarat yetkilileriyle yakın bir şekilde çalışan bir askeri rezervistti.
CIA için, Widman daha da önemli bir özelliğe sahipti: ABD'de bir değişim öğrencisi olarak Washington eyaletinde bir yıl geçirirken oluşturduğu bir yakınlık.
Ev sahibi ailesi, İsveç isminin söylenmesinde o kadar sorun yaşıyordu ki, ona daha sonra CIA işleyicileriyle kullandığı bir isim olan “Henry” dediler.
Widman’ın işe alımında görevli yetkililer bunu neredeyse zahmetsiz olarak nitelendirdi. İsveç istihbarat yetkilileri tarafından bakıldıktan sonra, 1979'da Crypto ve Siemens'in yöneticileriyle bir dizi röportaj olduğu için Münih'e getirildi.
Kurgu Widman bir otel konferans odasında bir masa etrafında oturmuş yarım düzine adamdan sorularla karşı karşıya kaldı. Grup öğle yemeği için ayrılırken iki adam Widman'dan özel bir konuşma için geride kalmasını istedi.
“ZfCh'nin ne olduğunu biliyor musun?” diye sordu bir BND dava memuru olan Jelto Burmeister, Alman şifre servisinin kısaltmasını kullanıyor. Widman yaptığını söylediğinde, Burmeister, “Şimdi, Crypto AG'nin gerçekte kimin sahibi olduğunu anlıyor musunuz?” Dedi.
Bu noktada Widman, ajansın Crypto'ya katılımını yönetmek için Münih'te görevlendirilen bir CIA subayı olan Richard Schroeder ile tanıştı. Widman daha sonra ajans tarihçilerine o anda “dünyasının tamamen parçalandığını” iddia edecekti.
Eğer öyleyse, operasyona katılmaktan çekinmedi.
Widman odadan çıkmadan bile işe alımını bir el sıkışma ile mühürledi. Üç adam grubun geri kalanına öğle yemeğinde katılırken, “yaşasın” sinyali toplantıyı bir kutlamaya dönüştürdü.
Crypto, Widman'ı doğrudan Wagner'e rapor veren bir “bilimsel danışman” olarak kurdu. Casusların gizli iç ajanı oldu ve her altı haftada bir Zug'den NSA ve ZfCh temsilcileriyle gizli toplantılar için ayrıldı. CIA yetkilisi Schroeder, teknik gevezeliklerine katılır, ancak ayarlar.
Değişiklikler üzerinde anlaşacaklar ve yeni şifreleme planları geliştireceklerdi. Sonra Widman planları Crypto mühendislerine teslim ederdi. CIA tarihi ona “yeri doldurulamaz adam” ve “Minerva programının tarihindeki en önemli işe alım” diyor.
Boyu astlarına inerek “CAG'da kimsenin meydan okuyamayacağı teknik bir öneme sahip” yatırım yaptı. Ayrıca, yabancı hükümetlerin sorularının saptırılmasına yardımcı oldu. Widman yerleştikçe, gizli ortaklar BND geçmişine göre, hileli algoritmalar için bir dizi prensibi benimsedi. “Her zamanki istatistiksel testlerle tespit edilemez” olmalılar ve keşfedildikleri takdirde “uygulama veya insan hataları olarak kolayca maskelenmelidirler”.
Başka bir deyişle, köşeye sıkıştırıldığında, Kripto yöneticileri özensiz çalışanları veya clueless kullanıcıları suçlardı.
1982'de Arjantin, Kripto ekipmanının gizli mesajlara ihanet ettiğine ve Falkland Savaşı'nda İngiliz kuvvetlerine yardımcı olduğuna ikna olduğunda Widman Buenos Aires'e gönderildi. Widman, NSA'nın muhtemelen Arjantin'in kullandığı eski bir konuşma karıştırma cihazını kırdığını, ancak Crypto'dan satın aldıkları ana ürünün CAG 500'ün “kırılmaz” kaldığını söyledi.
“Blöf işe yaradı,” diyor CIA tarihi. "Arjantinliler çok yutkundu, ama CAG ekipmanı almaya devam ettiler."
Widman şimdi emekli ve Stockholm'de yaşıyor.
Aynı yıl, 90 yaşında Hagelin, İsveç ziyaretinde hastalandı ve hastaneye kaldırıldı. İsviçre'ye dönmek için yeterince iyileşti, ancak CIA yetkilileri, Hagelin’in Zug'daki ofisinde kapsamlı iş kayıtları ve kişisel belgeler koleksiyonu hakkında endişelendi.
Hagelin'in izni ile Schroeder, bir evrak çantasıyla geldi ve birkaç gün boyunca dosyaları gözden geçirdi. Ziyaretçilere Hagelin’in hayatını izlemek isteyen bir tarihçi olarak tanıtıldı. Schroeder, tarihe göre “suçlu olan” belgeleri çıkardı ve onları “bugüne kadar ikamet ettikleri” CIA karargahına geri gönderdi.
Hagelin 1983 yılında ölene kadar geçersiz kaldı. Post Wagner'i bulamadı ya da hala hayatta olup olmadığını belirleyemedi. Schroeder on yıldan fazla bir süre önce CIA'dan emekli oldu ve Georgetown Üniversitesi'nde yarı zamanlı ders verdi. Postadan bir muhabirle temasa geçildiğinde yorum yapmayı reddetti.
Hydra
Kripto, 1980'lerde birkaç yıl para kaybetti, ancak istihbarat sellerde aktı. ABD casus ajansları, o ülkenin Irak'la on yıl süren savaşı sırasında Kripto makineleri aracılığıyla gönderilen 19.000'den fazla İranlı iletişimi ele geçirdi ve Tahran'ın terörist bağlantıları ve muhalifleri hedef alma girişimleri gibi konularda raporlar için onları çıkardı.
CIA belgesine göre, İran’ın iletişimleri ABD casuslarına “yüzde 80 ila 90 okunabilir” idi, büyük olasılıkla tek haneli rakamlara düşecek bir rakam Tahran'ın Crypto’nun güvenliği ihlal edilmiş cihazları kullanmamış olmasıydı.
1989'da Vatikan'ın Kripto cihazlarının kullanımı, Panama lideri Manuel Antonio Noriega için ABD insan avında çok önemli oldu. Diktatör Apostolik Rahibe burcuna sığınmaya çalıştığında - bir papalık elçiliğine eşdeğer - bulunduğu yer misyonun Vatikan'a geri gönderdiği mesajlarla ortaya çıktı.
Bununla birlikte, 1992'de Kripto operasyonu ilk büyük kriziyle karşı karşıya kaldı: uzun süredir devam eden şüpheleri üzerine hareket eden İran, bir şirket satıcısını gözaltına aldı.
51 yaşındaki Hans Buehler, şirketin en iyi satıcılarından biri olarak kabul edildi. İran şirketin en büyük sözleşmelerinden biriydi ve Buehler yıllarca Tahran'a girip çıktı. 1986'da İranlı yetkililer tarafından disko bombardımanından ve ABD'nin Libya'ya yaptığı füze saldırılarından sonra yoğun olarak sorgulandığı zaman da dahil olmak üzere gergin anlar yaşandı.
Altı yıl sonra Tahran'a bir Swissair uçuşu yaptı ancak programa geri dönemedi. Göstermediğinde, Kripto İsviçre yetkililerine yardım için döndü ve İranlılar tarafından tutuklandığı söylendi. CIA tarihine göre İsviçreli konsolosluk yetkilileri Buehler'i ziyaret etmelerine izin verdi.
Buehler, dokuz ay sonra Kripto'nun İranlılara BND tarafından gizlice sağlanan bir miktar olan 1 milyon dolar ödemeyi kabul etmesinden sonra nihayet serbest bırakıldı. CIA, ABD'nin rehineye yönelik fidye taleplerine yenik düşmesine karşı politikasını kabul etmeyi reddetti.
Buehler, Crypto'nun CIA ve BND ile ilişkisi veya cihazlarındaki güvenlik açıkları hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Ancak İran'ın çalıştığı şirket hakkında daha çok şey bildiğinden travmatize ve şüpheli bir şekilde geri döndü. Buehler, İsviçre haber kuruluşlarıyla çilesi ve şüpheleri hakkında konuşmaya başladı.
Tanıtım, 1969'da öldüğünde Virginia Military Institute'a bağışlanan Friedman'ın muazzam kişisel evrak koleksiyonundaki “Boris projesine” atıflar da dahil olmak üzere uzun zamandır unutulmuş ipuçlarına yeni dikkat çekti. Lexington,
1994 yılında, buehler İsviçre televizyonunda kimliğini izleyicilerden gizleyen Frutiger'i de içeren bir raporda ortaya çıktığında kriz derinleşti. Buehler 2018'de öldü. Suriye'nin şifreleme sistemlerini yıllar önce düzelttiği için ateşlenen mühendis Frutiger, yorum taleplerine cevap vermedi.
Wagner'i genel müdür olarak başaran Michael Grupe, İsviçre televizyonunda yer almayı kabul etti ve gerçek suçlamalar olarak bildiklerini tartıştı. “Grupe’nin performansı güvenilir ve programı kurtarmış olabilir” diyor CIA geçmişi. Grupe yorum taleplerine cevap vermedi.
Yine de, tartışmaların sona ermesi birkaç yıl aldı. 1995 yılında, Baltimore Sun, NSA hakkında, ajansın Crypto ile ilişkisinin yönlerini ortaya koyan “Oyunu Arma” adlı bir dizi araştırma öyküsü yayınladı.
Makale, NSA yetkililerinin 1970'lerin ortalarında Crypto yöneticileriyle gizli toplantılar için Zug'a gittiğini bildirdi. Yetkililer, “Intercomm Associates” adlı bir ön şirket için danışman olarak poz verdiler, ancak bir şirket çalışanının tuttuğu toplantının notlarına kaydedilen gerçek isimleriyle kendilerini tanıtmaya devam ettiler.
Saldırının ortasında bazı çalışanlar başka bir yerde iş aramaya başladı. Arjantin, İtalya, Suudi Arabistan, Mısır ve Endonezya da dahil olmak üzere en az yarım düzine ülke Kripto sözleşmelerini iptal etti veya askıya aldı.
Şaşırtıcı bir şekilde, CIA dosyasına göre İran aralarında değildi ve “hemen CAG ekipmanı alımına devam etti.”
Buehler davasına verilen kod adı olan “Hydra” krizinin ana yaralısı CIA-BND ortaklığıydı.
BND yetkilileri yıllarca Amerikalı mevkidaşlarının rakiplerini müttefiklerden ayırmayı reddettikleri için geri tepti. İki ortak genellikle hangi ülkelerin Crypto ürünlerinin güvenli sürümlerini almaya hak ettiği konusunda savaştı, ABD'li yetkililer sık sık bu ekipmanın, satın almak için aldatılabilecek hemen hemen herkese - müttefik olsun ya da olmasın - gönderilmesinde ısrar ediyorlardı.
Alman tarihinde, BND'nin eski müdürü Wolbert Smidt, ABD'nin “tıpkı Üçüncü Dünya ülkeleriyle uğraşmış gibi müttefiklerle uğraşmak istediğinden” şikayet etti. Bir başka BND yetkilisi bu yorumu tekrarladı ve Amerikalılara “istihbarat dünyasında arkadaş yoktu” diyerek bu yorumu yineledi.
Soğuk Savaş sona erdi, Berlin Duvarı yıkıldı ve yeniden bir araya gelen Almanya'nın farklı hassasiyetleri ve öncelikleri vardı. Kripto operasyonunun risklerine çok daha doğrudan maruz kaldıklarını gördüler. Hydra, katılımlarının açıklanmasının Avrupa öfkesini tetikleyeceğinden ve muazzam siyasi ve ekonomik serpintiye yol açmasından korkan Almanları sarstı.
1993 yılında BND başkanı Konrad Porzner, CIA Direktörü James Woolsey'e Alman hükümetinin üst kademelerinde desteğin azaldığını ve Almanların Kripto ortaklığından çıkmak isteyebileceğini açıkça belirtti. CIA tarihine göre, 9 Eylül'de Almanya'daki CIA istasyon şefi Milton Bearden, BND yetkilileriyle CIA'nın Almanya'nın hisselerini 17 milyon dolara satın alması konusunda anlaştı.
Alman istihbarat yetkilileri, büyük ölçüde tasarladıkları bir operasyondan ayrılmayı mahvetti. Alman tarihinde üst düzey istihbarat yetkilileri, BND'nin bir parçası olduğu en başarılı casusluk programlarından birine son vermek için siyasi liderleri suçluyor.
Almanlar, ayrılmalarıyla kısa süre sonra ABD'nin toplamaya devam ettiği zekadan koparıldı. Burmeister, Alman tarihinde, Almanya'nın hala “Amerikalılar tarafından okunmayan bu az sayıdaki ülkeye ait olup olmadığını merak ediyor”.
Snowden belgeleri, ABD istihbarat teşkilatlarının sadece Almanya'yı bir hedef olarak görmediğini, aynı zamanda Alman Şansölyesi Angela Merkel'in cep telefonunu izlediğini gösteren rahatsız edici bir cevap olmalı.
Sağ
CIA tarihi esas olarak Almanya'nın programdan ayrılmasıyla sonuçlanmaktadır, ancak 2004 yılında bitmiştir ve operasyonun hala devam etmekte olduğuna dair net göstergeler içermektedir.
Örneğin, Buehler davasının “program tarihindeki en ciddi güvenlik ihlali” olduğunu ancak ölümcül olmadığını belirtiyor. “Bu onun ölümüne neden olmadı,” diyor tarih, “ve yüzyılın sonunda Minerva hala canlı ve iyiydi.”
Gerçekte, operasyon uzun bir düşüş sürecine girmiş gibi görünüyor. 1990'ların ortalarına gelindiğinde, “kâr günleri çoktan geçmişti” ve Crypto “ABD hükümetinden gelen infüzyonlar için işsiz kalacaktı.”
Sonuç olarak, CIA yıllar boyunca istihbarat platformu olarak bir işletmeden daha uygulanabilir bir operasyonu desteklemek için harcadı. Ürün yelpazesi azaldı, geliri ve müşteri tabanı küçüldü.
Ancak mevcut ve eski yetkililer, kısmen bürokratik atalet nedeniyle istihbaratın gelmeye devam ettiğini söyledi. Birçok hükümet 1990'larda ve ötesinde çoğalan daha yeni şifreleme sistemlerine geçmekle ve Crypto cihazlarını fişten çekmekle uğraşmadı. Belgelere göre bu özellikle az gelişmiş ülkeler için geçerliydi.
CIA ve BND geçmişlerinde tanımlanan çalışanların çoğu 70'li veya 80'li yaşlarındadır ve bazıları ölmüştür. Geçen ay İsviçre'de yapılan röportajlarda, belgelerdeki birkaç eski Kripto işçisi, şirkete katılımları ile ilgili rahatsızlık duygularını anlattı.
İstihbarat servisleri ile olan gerçek ilişkisi hakkında hiçbir zaman bilgilendirilmediler. Fakat köklü şüpheleri vardı ve hala aldatmaya katıldıklarına inandıkları bir firmada kalma kararlarının etik sonuçlarıyla boğuşuyorlardı.
1995'te şirketten ayrılan, ancak Zug'un eteklerinde, ailesiyle birlikte olduğu dönüştürülmüş bir dokuma fabrikasında yaşamaya devam eden Caflisch, “Ya gitmek zorundaydınız ya da belli bir şekilde kabul etmek zorundaydınız” dedi. uzun yıllar ahırda yarı profesyonel operalar sahneledi. Crypto'daki şüpheleri ve çocukları için daha fazla evde olma arzusu da dahil olmak üzere, “Ayrılmamın nedenleri vardı” dedi. En son vahiylerden sonra, “Daha önce ayrılmam gerekip gerekmediğini merak ediyor” dedi.
Spoerndli kendi rasyonelleştirmelerinden pişman olduğunu söyledi.
“Kendime bazen Amerika Birleşik Devletleri'ndeki iyi adamların bu Üçüncü Dünya diktatörleri arasında neler olup bittiğini bilmelerinin daha iyi olabileceğini söyledim” dedi. “Ama bu ucuz bir öz bahane. Sonunda, yol bu değil. ”
Operasyonlara doğrudan katılan yöneticilerin çoğu ideolojik amaçlarla motive edildi ve belgelere göre Kripto maaşlarının ötesinde herhangi bir ödemeyi reddetti. Widman birkaç istisna arasındaydı. “Emekliliği yaklaştıkça gizli tazminatı önemli ölçüde arttı,” diyor CIA tarihi. Ayrıca CIA mührü taşıyan bir madalya ile ödüllendirildi.
Eski Batı istihbarat yetkililerine göre, BND'nin ayrılmasından sonra, CIA şifreleme sektöründeki gizli şirket koleksiyonunu genişletti. Kripto operasyonundan toplanan nakit kullanan ajans, gizlice ikinci bir firma satın aldı ve üçte birini destekledi. Belgeler bu varlıklar hakkında herhangi bir ayrıntı açıklamamaktadır. Ancak BND tarihi, Crypto'nun uzun zamandır rakiplerinden birinin - İsviçre'de de bulunan Gretag AG'nin “bir“ Amerikalı ”tarafından devralındığını ve 2004'teki isimlerin değişmesinden sonra tasfiye edildiğini” not ediyor.
2017 yılında, Crypto’nun Zug yakınlarındaki uzun süreli genel merkez binası ticari bir emlak şirketine satıldı. 2018 yılında, şirketin kalan varlıkları - yaklaşık bir yüzyıl önce başlayan şifreleme işinin temel parçaları bölünmüş ve satılmıştır.
İşlemler bir CIA çıkışı için kapak sağlamak üzere tasarlanmış görünüyordu.
CyOne’un işletmenin İsviçre bölümünü satın alması, en iyi Crypto çalışanlarının casusluk risklerinden yalıtılmış ve güvenilir bir gelir kaynağı olan yeni bir şirkete geçmesini sağlayan bir yönetim satın alması olarak yapılandırıldı. Her zaman Crypto’nun sistemlerinin güvenli sürümlerini satılan İsviçre hükümeti şimdi CyOne’un tek müşterisidir.
2001'den parçalanana kadar Crypto AG'nin CEO'su olan Giuliano Otth, İsviçre varlıklarını aldıktan sonra CyOne'da aynı pozisyonu aldı. Crypto'daki görev süresi göz önüne alındığında, tıpkı işteki tüm öncülerinin yaptığı gibi şirketin CIA sahipliğini tanıyor olması muhtemeldir.
“Ne CyOne Security AG ne de Bay Otth, Crypto AG’nin geçmişi hakkında herhangi bir yorumda bulunmadı,”
